M.O. Dolivo-Dobrovolsky - rosyjski innowator-elektryk i jego wynalazki

Utalentowany Rosjanin jest uważany za jednego z założycieli techniki stosowania prądów przemiennych. inżynier i wynalazca Michaił Osipowicz Dolivo-Dobrovolsky. Jego nazwa związana jest z pracą w dziedzinie tworzenia techniki trójfazowych prądów przemiennych. Jest twórcą prostego i niezawodnego silnika asynchronicznego w użyciu. Silnik tego projektu jest dziś używany. Wszystkie elementy układu trójfazowego zostały opracowane przez Dolivo-Dobrovolsky.

Michaił Osipowicz urodził się 2 stycznia 1862 r. W rodzinie urzędnika. Został pierworodnym w dużej rodzinie Dolivo-Dobrovolsky, która w tym czasie mieszkała w mieście Gatchina. W 1873 r. Rodzina Dolivo-Dobrovolsky przeprowadziła się do Odessy, gdzie minęło dzieciństwo i młodość przyszłego utalentowanego wynalazcy. Tam, w Odessie, doskonale ukończył prawdziwą szkołę w Odessie.

Następnie wstąpił do Instytutu Politechnicznego w Rydze. Ale Michaił Osipowicz nie miał czasu go ukończyć. Za udział w strajku solidarności studentów z robotnikami w fabrykach w Rydze został wydalony z instytutu bez prawa wstępu do żadnej rosyjskiej instytucji edukacyjnej. To właśnie ten fakt odegrał kluczową rolę w życiu wynalazcy i historii światowej elektrotechniki.

Z pomocą wuja młody Dolivo-Dobrovolsky zdołał wyjechać za granicę i tam wstąpił do Wyższej Szkoły Technicznej w niemieckim mieście Darmstadt. W okresie od jesieni 1881 do 1884 roku M.O. Dolivo-Dobrovolsky studiował na Wydziale Mechanicznym, studiując elektrotechnikę. Po ukończeniu z wyróżnieniem Wyższej Szkoły Technicznej Michaił Osipowicz pozostał w nim asystentem w nowo otwartym Laboratorium Elektrotechnicznym.

W latach 1884–1885. w prasie pojawiają się pierwsze publikacje Dolivo-Dobrovolsky na temat elektrotechniki. Jego praca nie pozostała niezauważona. W 1887 r. Michaił Osipowicz został zaproszony do pracy przez Emila Rotenau, który był wówczas szefem firmy Universal Electricity Company. Po kilku latach sam Michaił Osipowicz został dyrektorem firmy, którą miał kierować do końca życia.

Pierwsze prace M.O. Dolivo-Dobrovolsky'ego były związane Systemy prądu stałego. Studiując problemy stosowania prądu stałego, śledził także najważniejsze wydarzenia myśli teoretycznej. Zapoznał się z pracą włoskiego fizyka Galileo Ferrarisa na wirującym polu magnetycznym.

W swoich pracach Ferraris argumentował, że wydajność asynchronicznego silnika dwufazowego nie przekroczy 50%, a zatem wielofazowe maszyny elektryczne prądu przemiennego nie będą szeroko stosowane. Począwszy od 1888 roku M.O. Dolivo-Dobrovolsky rozpoczął naukę systemy wielofazowedla którego ustanowił specjalną nazwę, następnie ustaloną w terminologii elektrotechniki. Po dogłębnym przestudiowaniu maszyn prądu stałego wyciągnął prawidłowy wniosek na temat błędności teorii Ferrarisa.

Do swojej pracy Dolivo-Dobrovolsky zaczął używać nie prądu dwufazowego, jak Ferraris i Nikola Tesla, ale trójfazowy, to znaczy trzy prądy przemienne, z których każdy jest przesunięty fazowo o 120 stopni.

W 1888 roku, po serii prób, zbudował pierwszy trójfazowy alternator o pojemności około 3 kilowatów i za jego pomocą aktywował swój pierwszy silnik trójfazowy ze stojanem pierścieniowym Gramzasilany w trzech punktach i wirnikiem w postaci litego cylindra miedzianego.

Kontynuując tradycję ich utalentowanych rodaków (P. N. Jabłochkow, B.S. Jacobi) Dolivo-Dobrovolsky pracował nad możliwość zastosowania w praktyce prądu przemiennego. I tak, zaczynając od 1891 r. rozpoczyna się nowa strona w historii elektrotechniki. W tym roku pomyślnie przetestowano test elektryczny we Frankfurcie trójfazowe systemy prądowe w postaci przesyłu energii elektrycznej na odcinku 175 kilometrów od wodospadu Lauffen do Frankfurtu.

Generator trójfazowy w Lauffen am Neckar (Badenia-Wirtembergia) - 1881.

Transmisja mocy Lauffen była pierwszą transmisją prądu przemiennego na świecie i służyła jako początek dominacji prądu przemiennego, która trwa do dziś. Trójfazowy system stworzony przez Dolivo-Dobrovolsky'ego był szeroko stosowany w krótkim czasie. Ale zaletą utalentowanego rosyjskiego inżyniera jest nie tylko wynalezienie metody przesyłania prądu przemiennego na duże odległości, ale także w tworzeniu urządzeń niezbędnych do działania trójfazowego prądu przemiennego. Duża liczba stworzonych przez niego urządzeń jest wykorzystywana przez elektryków w niezmienionej formie.

M.O. Dolivo-Dobrovolsky włożył wiele pracy w propagowanie wprowadzenia trójfazowego prądu przemiennego w nauce i technologii. Za pomocą sporów, raportów, monografii był w stanie osiągnąć, że praktycznie nie ma już ideologicznych przeciwników.

W grudniu 1899 r. Na Pierwszym Wszechrosyjskim Kongresie Elektrotechnicznym rozmawiał Dolivo-Dobrovolsky raport „Nowoczesny rozwój technologii prądu trójfazowego”. W nim podsumował swoje działania: rozwój teorii transformatorów, projektowanie nowych przyrządów pomiarowych, silników i innych urządzeń.

Trójfazowy silnik asynchroniczny Dolivo-Dobrovolsky

Pomimo faktu, że M.O. Dolivo-Dobrovolsky mieszkał i pracował za granicą, zachował obywatelstwo rosyjskie. Wraz z wybuchem I wojny światowej w 1914 r. Przeniósł się do Szwajcarii, gdzie pozostał do 1918 r. Następnie wrócił do Niemiec, aby kontynuować pracę. Ale przewlekła choroba serca zakłóciła jego plany.

W ostatnich latach życia Michaił Osipowicz poświęcił się badaniu metody przesyłania energii elektrycznej na duże odległości przy użyciu prądu stałego o wysokim napięciu. Widział przyszły rozwój elektrotechniki w przesyłaniu prądu stałego wysokiego napięcia na duże odległości kablami podziemnymi. Dolivo-Dobrovolsky pracował nad tym zagadnieniem do ostatnich dni swojego życia. 15 listopada 1919 r. Zmarł na chorobę serca. Jego śmierć spotkała się ze smutkiem ze strony inżynierów na całym świecie.

Biust M.O. Dolivo-Dobrovolsky

Najbardziej utalentowany inżynier i wynalazca M.O. Dolivo-Dobrovolsky miał wykształcenie wielostronne i kulturalne. Jego wkład w rozwój elektrotechniki, a zwłaszcza w dziedzinie stosowania trójfazowych systemów prądu przemiennego, jest ogromny. Kontynuując pracę swoich rodaków, Michaił Osipowicz zdołał znacznie rozwinąć naukę i technologię. Prace rosyjskich wynalazców na zawsze weszły do ​​historii światowej elektrotechniki.