Woda i prąd elektryczny

Aby substancja mogła przewodzić prąd elektryczny, musi mieć naładowane cząstki zdolne do swobodnego przemieszczania się w całej objętości pod działaniem przyłożonego pola elektrycznego. Na przykład w przewodach metalowych takimi naładowanymi cząsteczkami są wolne elektrony, aw elektrolitach dodatnio i ujemnie naładowane jony.

Dielektryki w ogóle nie przewodzą stałego prądu elektrycznego, ponieważ chociaż w ich strukturze znajdują się naładowane cząstki, są one ze sobą połączone i nie mogą się swobodnie poruszać, tworząc prąd.

Ale nawet dielektryki przepuszczają prąd przemienny, nazywa się to prądem polaryzacyjnym, na przykład kondensator w obwodzie prądu przemiennego o określonej częstotliwości będzie przewodził prąd, jak gdyby był przewodnikiem.

Zwykła nieoczyszczona woda

Jeśli chodzi o zwykłą wodę (rzekę, kran, zwłaszcza morską itp.), Zawsze zawiera rozpuszczone substancje mineralne, które pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego rozkładają się na jony, które mogą poruszać się jak w elektrolicie.

Z tego powodu zwykła nieoczyszczona woda przewodzi prąd, zachowując się jak słaby elektrolit. Jeśli spróbujesz przepuścić prąd przez taką wodę, to przez krótki czas przejdzie przez nią, choć słabo.

Teoretycznie idealnie czysta woda

Teoretycznie, jeśli woda zostanie całkowicie oczyszczona z zanieczyszczeń, to znaczy absolutnie wszystkie substancje, w tym sole, gazy, pozostałości kwasu, zostaną usunięte z jej objętości, wówczas stanie się izolatorem i zachowa się jak izolator.

Nie będzie w nim jonów, które mogłyby poruszać się pod wpływem pola elektrycznego i tworzyć prąd, a same cząsteczki wody są elektrycznie obojętne. Taką wodę można wykorzystać na przykład jako dielektryk między płytkami kondensatora.

Prawdziwa woda destylowana

Ale w rzeczywistości nawet woda destylowana (woda oczyszczona przez odparowanie, a następnie kondensację pary) nie jest absolutnie czysta.

Istnieje rosyjski GOST 6709-72, który określa stężenie masowe pozostałości zanieczyszczeń w takiej wodzie destylowanej - nie więcej niż 5 mg na litr i minimalną rezystancję właściwą co najmniej 2 kOhm * m.

Oznacza to, że sześcian wody destylowanej o długości boku 1 metra, z przymocowanymi do niego elektrodami na krawędziach, będzie miał rezystancję co najmniej 2 kOhm. A jeśli wyobrażasz sobie wodę destylowaną wylewaną na podłogę, powiedzmy, w objętości jednej szklanki (200 ml), wówczas jej opór w najlepszym przypadku wyniesie 200 kOhm. Można powiedzieć, że jest to praktycznie dielektryk.

Nie ma sensu próbować wykorzystywać takiej wody jako przewodnika prądu stałego. Z tego punktu widzenia woda destylowana nie przewodzi prądu elektrycznego. Zwykle służy do korygowania gęstości elektrolitów.

Dlaczego należy wystrzegać się kontaktu wody z elektrycznością?

Jednak ludzie nie boją się kontaktu wody z elektrycznością, zwłaszcza z napięciem przemiennym z gniazdka. Nawet napięcie sieciowe z drutu, który wpadł do kałuży wody, na którą ludzie mogą przypadkowo nadepnąć, może spowodować prąd przemienny o wartości miliamperów, który wystarczy, aby spowodować uszkodzenie ciała.

Ciało ludzkie i faza z wylotu, połączone przez kałużę rozlanej wody, tworzą łańcuch z reaktywnymi elementami, a jeśli osoba przypadkowo dotknie uziemionego obiektu, zostanie zszokowany. Właśnie dlatego należy unikać kontaktu prądu z wodą. Jak wiadomo, w przypadku wody destylowanej ryzyko szkód jest mniejsze, ale nadal istnieje. Dlatego lepiej unikać dopływu wody do urządzeń elektrycznych.