Jakie są dysze młynka i młota obrotowego do prac elektrycznych

Żadne prace elektryczne w budynku nie są kompletne bez odpryskiwanie ścian. Aby ułożyć ukryte okablowanie, najpierw wykonuje się strobę (rowek) w ścianie, a następnie kładzie się w niej kable, po czym stroba z okablowaniem uszczelnia się roztworem.

Tradycyjnie w trakcie bramkowania specjalne narzędzie elektryczne o nazwie shtroborezom (zmarszczony), a następnie użyj wiertarki udarowej ze specjalną dyszą w kształcie łopatki, aby całkowicie usunąć bruzdę.

Wreszcie okablowanie jest ułożone w bramie. Ogólnie rzecz biorąc, kanały w ścianach betonowych lub ceglanych są przeznaczone nie tylko do okablowania i innych kabli, ale także do rur wodno-kanalizacyjnych, kanałów wentylacyjnych i tym podobnych.

Oprócz odpryskiwania ścian prace elektryczne obejmują: wiercenie otworów pod gniazda, do skrzynek lutowniczych, wiercenia otworów pod kołki montażowe z tworzywa sztucznego itp. Na każdym etapie prac elektrycznych potrzebne jest specjalne narzędzie, a co ważniejsze, specjalne dysze. Tylko o dyszach (do szlifierek i perforatorów) zostaną omówione w tym artykule.

Mówiąc uczciwie, zauważamy, że prawidłowo wybrane narzędzie robocze stanowi już połowę rozwiązanego problemu. A ponieważ dobre, wysokiej jakości narzędzie nie jest tanie, zawsze możesz go wypożyczyć lub kupić do naprawy, a następnie sprzedać, ponieważ zamówienie prac elektrycznych jest zwykle droższe niż samodzielne wykonanie. Dlatego wielu działa, aby sami wykonali instalację.

Mocny dziurkacz nadaje się ponadto do wiercenia otworów, z jego pomocą możesz faktycznie zrobić małą bruzdę. Ale do strobowania w dużych ilościach lepiej jest użyć stroboreza lub przynajmniej szlifierki z tarczą do betonu, wyposażoną w specjalną zmodyfikowaną dyszę. W przypadku rozet wymagane będą korony, ale przede wszystkim.

Stroborez

Standardowy frez do fazowania jednocześnie tnie dwiema tarczami na betonie, więc moc fazowania jest zasadniczo większa niż szlifierki. Pracownik musi ustawić odległość między tarczami tnącymi, dostosować głębokość bruzdy i po prostu wykonać stroba.

Shtroborez jest wyposażony w osłonę ochronną i platformę mocującą, więc praca z nim jest dość prosta, ponadto większość modeli shtroborez obsługuje połączenie węża odkurzacza ze specjalną dyszą, dzięki czemu pył ​​betonowy można usunąć zamiast rozprzestrzeniać go wszędzie, a najbardziej niebezpieczne jest wdychanie. Najlepsze modele rębaków mają ochronę przed przegrzaniem dysku i blokowaniem przed przypadkowym włączeniem. Po wycięciu bruzdy włączy się dziurkacz z łopatką.

Dysza do mielenia

A jeśli nie ma Shtroboreza? Wtedy Bułgar przyjedzie na ratunek. Ale aby wykonać bramowanie za pomocą szlifierki, po pierwsze niezbędny jest betonowy dysk, a po drugie narzędzie musi mieć specjalną osłonę ochronną, aby latające elementy nie powodowały szkód dla pracownika, aw przypadku rozszerzenia dysku - chronić przed poważnymi obrażeniami.

Ta obudowa (domowa lub gotowa) zamienia młynek w rodzaj shtoreza jednotarczowego, jest to zmodyfikowana obudowa ochronna. Ma zarówno dyszę do podłączenia odkurzacza, jak i platformę mocującą. Niektóre modele pozwalają dostosować odległość odejścia tarczy od obudowy, dzięki czemu można dostosować głębokość piłowanych stroboskopów.

Aby wyregulować głębokość cięcia, odkręć śrubę wspornika, podnieś lub opuść korpus lub obudowę młynka, a następnie dokręć śrubę. Tak więc dysk będzie wystawał na pożądaną głębokość.

Młynek do strobowania:

Nawiasem mówiąc, im mniejsza głębokość bruzdy - tym łatwiej będzie pracować z dziurkaczem.Ale i tak dysk jest nadal taki sam - konieczne będzie dwukrotne cięcie na tej samej ścieżce z zachowaniem dokładnej odległości między obserwowanymi cięciami, ponieważ samo urządzenie szlifierki nie pozwala na zainstalowanie dwóch dysków jednocześnie nawet o kilka centymetrów między nimi. Gotowy rębak, oczywiście, z punktu widzenia wygody i praktyczności, jest lepszy do tych prac.

Wiertła udarowe

Aby wydrążyć środek bruzdy, potrzebujesz młotka z dyszą w kształcie łopatki. Szerokość ostrza jest wybierana na podstawie szerokości stroboskopów. Ile kabli zostanie ułożonych w bramie i jaki będzie ich przekrój?

Na tej podstawie wybierz rozmiar łopatki. Płaskie łopatki i daszek są wszystkim, co jest potrzebne do dokładnego wyżłobienia rowka. Oczywiście lepiej jest mieć zestaw ostrzy do wiertarki udarowej o różnych szerokościach i kształtach. Za pomocą tych ostrzy można również wydrążyć nisze na tarcze, pomogą one również w produkcji otworów na skrzynki gniazdowe.

Aby wywiercić otwory w gniazdach, do stempla potrzebujesz dyszy - korony. Korona do betonu, drewna lub cegły - wybierana jest na podstawie materiału twoich ścian. Za pomocą takiej dyszy możesz zrobić otwór do lądowania gniazda (i gniazda plastikowego) w ciągu kilku sekund.

Korona do betonu jest w zasadzie odpowiednia do drewna i cegły, wystarczy zainstalować ją na wiertarce udarowej. Po wywierceniu koła z koroną w ścianie możliwe będzie uwolnienie okrągłego otworu z nadmiaru betonu (cegła, drewno) za pomocą dłuta i młotka lub za pomocą szpatułki.

Aby rozpocząć podłączanie kołków i innych łączników kablowych, musisz najpierw wykonać dla nich otwory w ścianie. Odbywa się to ponownie za pomocą wiertarki udarowej (szczególnie jeśli chodzi o beton) za pomocą wiertarki.

Dysponując zestawem wierteł do określonego rodzaju materiału ściennego o średnicach od 6 do 14 mm, z pewnym wysiłkiem poradzisz sobie z tym zadaniem. Najlepiej kupować ślimaki bez przeszywania, w przeciwnym razie będziesz musiał je zbyt często zmieniać w trakcie pracy.

Oprócz artykułu

Domowe wiertła

Wiadomo, że podczas prowadzenia prac elektrycznych wymagane jest pierwsze wstępne przygotowanie ścian, sufitów, podłóg do ukrytego okablowania wszystkich rodzajów (zasilania, telefonu, anteny) puszek połączeniowych i gniazd. Potrzebne są tutaj wiertła z węglików spiekanych o różnych długościach (do 800 mm i więcej) i dysze do nich.

Kilka lat temu, aby wykonać prace elektryczne na budowach, niedrogo kupiłem młot udarowy Bosch bez zestawu wymiennych narzędzi. Kiedy próbował kupić odpowiednie narzędzie, okazało się, że jego całkowity koszt jest większy niż koszt zakupionej wiertarki udarowej.

A potem postanowiłem zrobić samemu najbardziej niezbędne narzędzie, bez którego nie można tego zrobić podczas wykonywania prac elektrycznych. A potem zawsze miło jest spróbować zrobić coś pożytecznego własnymi rękami.

Musiałem wywiercić ściany o grubości około 1 m, aby dostarczyć nowe okablowanie do starych domów. Ale wiertła tej długości i trzpień „SDS plus” były wówczas niezwykle drogie (a nawet teraz jest ich wiele).

Dlatego użyłem prętów stalowych jako takich wierteł (lepiej skalibrowanych „samobieżnych”) z lutowanymi wkładkami z węglików spiekanych typu VK8T (lub podobnych), a następnie specjalnie naostrzonych na diamentowej tarczy. Średnice tych prętów wynoszą odpowiednio 6, 8, 9,10 mm i długości od 200 do 1000 mm. Im dłuższa długość, tym większa średnica wiertła.

Do ich zamocowania we wkładzie perforatora wykonałem adapter - uchwyt wspornikowy i zestaw tulejek o tej samej średnicy co wiertło, tj. 6, 8, 9, 10 mm. Adapter i tuleje są wykonane ze stali X12, a następnie poddane obróbce cieplnej w celu nadania im niezbędnej twardości (42–46 jednostek).

Trzonek uchwytu narzędzia jest dostosowany do standardowych wkładów perforacyjnych SDS Plus, które przenoszą ruch udaru obrotowego na wymienne narzędzie.Aby rozszerzyć możliwości nabytego stempla (i ma dwa tryby pracy: obrotowy i udarowo-obrotowy) wykonałem adapter do uchwytu 3-szczękowego z kluczem.

Ponieważ ten nabój był dostępny z gniazdem na stożek Morse'a, adapter ma również stożek Morse'a z jednej strony i chwyt „SDS plus” z drugiej. W ten sposób stało się możliwe stosowanie wiertarki udarowej jako zwykłej, ale mocnej wiertarki i zwykłej wiertarki o średnicy 1-9 mm oraz innych dysz o cylindrycznych trzonach do 9 mm, w tym w produkowanym adapterze z uchwytem wiertarskim. Materiał jest taki sam, stal X12, która następnie została poddana obróbce cieplnej.

Jak pokazała praktyka, te domowe urządzenia były bardzo udane, trwałe i tanie w produkcji. A ich cena, biorąc pod uwagę wszystkie koszty produkcji, okazała się kilkakrotnie niższa niż istniejące ceny markowych podobnych dysz.

Powyższy rysunek pokazuje szkice tulei zaciskowej, uchwytu i uchwytu naboju. Wymiary trzpieni uchwytu i uchwytu wiertarskiego są takie same, dlatego wymiary trzpienia nie są pokazane na rysunku. Wymiary A (odniesienie) i 90 (odniesienie) na trzecim rysunku służą wyłącznie jako odniesienie i zależą od konkretnego wkładu.

Pierwszy rysunek pokazuje tuleję zaciskową o wewnętrznej średnicy 10 mm. Trzy inne tuleje mają średnice 6, 8, 9 mm o tych samych wymiarach. Dzięki wysokiej jakości produkcji i obróbce cieplnej dysze te są bardzo trwałe, praktyczne i w pełni pokrywają koszty ich produkcji. W przyszłości powstały specjalne dysze i adaptery do stempla marki „Dauer ERP1000”, których producenci wcale nie produkują.